Arresentuta, chella mmosta ’e diente |
’A BBESTIA
di Claudio Pennino
Io tengo ncuorpo comm’ a n’animale
ca notte e gghiuorno me guarda ’int’ a ll’uocchie;
na bestia ca cuncerta sempe a mmale:
sulo si’ ’a guardo, tremmo ’int’ ê ddenocchie.
P’ ’a fà stà bbona, quann’ ’a tengo a ffianco,
lle mmocco fessarie ogni mmumento,
lle faccio vedé niro pure ’o gghianco,
e ’a dico ca a ’sta recchia nun ce sento.
Arresentuta, chella mmosta ’e diente,
ma i’ m’ ’a piglio comm’ a na resata.
E intanto ’a ggente nun ne sape niente
ca io campo cu na bbestia addubbechiata.
Pe cchistu fatto, campo mmiez’ ê bbotte,
penzanno a cchisà quale iuorno ’e chisto
se sceta ll’animale e... bbonanotte,
me magna sano sano e ttorna nzisto.
ca notte e gghiuorno me guarda ’int’ a ll’uocchie;
na bestia ca cuncerta sempe a mmale:
sulo si’ ’a guardo, tremmo ’int’ ê ddenocchie.
lle mmocco fessarie ogni mmumento,
lle faccio vedé niro pure ’o gghianco,
e ’a dico ca a ’sta recchia nun ce sento.
ma i’ m’ ’a piglio comm’ a na resata.
E intanto ’a ggente nun ne sape niente
ca io campo cu na bbestia addubbechiata.
penzanno a cchisà quale iuorno ’e chisto
se sceta ll’animale e... bbonanotte,
me magna sano sano e ttorna nzisto.