 |
| se votteno ’int’ ’e bbracce una cu ll’ato |
STORIA ANTICA
di Claudio Pennino
Tant’anne fa, ma chesta è storia antica,
dduie ggiuvene muretteno p’ammore.
Strazziate d’ ’a gnuranza e d’ ’a fatica,
seccaieno comme pò seccà nu sciore.
Maletrattate a nomme ’e na murale,
doppo ca fuieno nvita cuntrastate,
vicine, pe remmedio a tantu mmale,
venetteno atterrate e pò scurdate.
Ccà ce nascette n’arbero ’e cerase,
cchiù llà n’arbero ’e mele rosse e ttonne;
e quanno maggio vott’ ’a porta e ttrase,
ll’ammore, ancora mo, fa tremmà ’e ffronne.
E si p’ ’o cielo ’a luna è cchiù splennente,
comm’a nu suonno tiennero e ncantato,
’e nnammurate, appassiunatamente,
se votteno ’int’ ’e bbracce una cu ll’ato.
Nu triemmolo serpéa p’ogne frunnella,
ll’ammore ’e cchiamme, va truvanno ’e vase…
allora, isso ’a riala na melella,
e, essa, lle riala ddoie cerase.
(da Acqua salata, 2019)
