'A cura d' 'e vase

 

e nfino e â sera... uno appriesso a n’ato

’A CURA D’ ’E VASE
 
di Claudio Pennino
 
 
 
Si ’e vase tuoie fosseno mmericina,
comme vurria cadé bbuono malato;
’o miereco dicesse: « Uno â matina,
e nfino e â sera... uno appriesso a n’ato ».
 
Si mmericina fosseno, e ’o vvulesse,
’o miereco ’e cuscienza te dicesse:
« Si doppo dduie tre gghiuorne nun se sana,
continuate ’a cura na semmana! »
 
 
(da Villanelle, 2016)

È ccomm' a tturnà a nnascere

 

’E vvele, attesate d’ ’o viento, so’ ppronte

È CCOMM’ A TTURNÀ A NNASCERE

di Claudio Pennino
 
 

Cuntammo ll’uommene, se parte:
se torna â casa. ’E vvele,
attesate d’ ’o viento, so’ ppronte,
e, ppure ’o mare, ce succorre.
Mo s’ha dda piglià ’o llargo.
’O sullievo ’e na partenza
ce mette ’e buonumore;
pecché partì
è ccomm’a tturnà a nnascere.


’O ’i llànno: già se vede ’o puorto...
ggente antica,
facce cotte d’ ’o sole,
mane annudecate e ssecche,
veste nere, prete
cunzumate d’ ô tiempo,
e scale... e ccase...
e dint’ ê ccase ’a ggente:
luce appicciate ’e sera,
matine cu ’e ffeneste aperte.


Luntano, ’o sole,
se stuta mmiez’ ô mare.
Nzerro ll’uocchie:
dimane se parte.


Claudio Pennino © 2021

Torno

 

comme ’int’ ’a cchiesa torna ’o peccatore

TORNO

di Claudio Pennino

Comme ll’auciello torna, stanco, ô nivo,

e mmiez’ ê ffronne s’arreposa e ccanta,

i’ pure torno a tte cuntento e vvivo,

pe na carezza ’a chesti mmane ’e santa.

Comm’ ’int’ ô puorto tornano ’e llampare

quanno cuntrarie songo ’e viente a mmare,

pur’io torno addu te, ca si’ ll’ammore,

comme ’int’ ’a cchiesa torna ’o peccatore.

(da Villanelle, 2016)