’O MIRACULO

di Claudio Pennino

’O iuorno ’e S. Gennaro

’A cchiesa è chiena, e trase ancora gente…

Tutte vonno arrivà ’nnanz’a ll’altare

c’arde ’e cannele e ccére a centenare.

E pare d’oro tanto ca è lucente.

Pe’ mmiez’ ’a folla io te tengo mente.

Sta folla ca ce sbatte comm’ ’o mare…

e, comm’a vvarca senza marenare,

veco ca t’alluntane lentamente…

Nuvule ’e ’ncienzo. ’A cchiesa s’arrevota.

’A folla smania, prega, sbatt’ ’e mmane:

’O Santo scioglie ’o sango n’ata vota!

Ma a tté, nun te se scioglie ’o sango mpietto.

Te perdo!… E intanto, sònano ’e ccampane.

Sònano a ffesta pe’ mme fà dispietto.

(da ’A strata d’ ’e stelle, 2001)