’A cchiesa è chiena, e trase ancora gente… |
’O MIRACULO
di Claudio Pennino
’O iuorno ’e
S. Gennaro
Tutte
vonno arrivà ’nnanz’a ll’altare
c’arde
’e cannele e ccére a centenare.
E
pare d’oro tanto ca è lucente.
Pe’
mmiez’ ’a folla io te tengo mente.
Sta
folla ca ce sbatte comm’ ’o mare…
e,
comm’a vvarca senza marenare,
veco
ca t’alluntane lentamente…
Nuvule
’e ’ncienzo. ’A cchiesa s’arrevota.
’A
folla smania, prega, sbatt’ ’e mmane:
’O
Santo scioglie ’o sango n’ata vota!
Ma
a tté, nun te se scioglie ’o sango mpietto.
Te
perdo!… E intanto, sònano ’e ccampane.
Sònano
a ffesta pe’ mme fà dispietto.
(da ’A strata d’ ’e stelle, 2001)
Nessun commento:
Posta un commento