domenica 15 dicembre 2013

Vurria







e gghiesse prufumanno tut’ ’e ccose





VURRIA

di Salvatore Cerino






Vurria ca ’o cielo fosse ’e giglie e rose
e l’aria fosse limpida e curtese,
e gghiesse prufumanno tut’ ’e ccose,
pecché rignassse ’a pace a stu paese!

Pace, fatica e ncore nu bagliore
ca distruggesse ’e ’nfamità d’ ’e gente,
e ce facesse amà cu nu calore
ca è tennerezza, ’ammore e sentimente.

Allere ce chiamassero ’e ssirene
tutt’ ’e mmatine pe’ gghi’ a faticà
e faticanno criarriamo ’o bbene,
ch’ è ’a salvezza ’e tanta umanità.

Pusilleco felice suspirasse
e l’albero cantassero in sordina....
’a musica d’ ’o mare ’accumpagnasse
e ntenneresse tutta Margellina!

E se spannesse l’eco ncantatore
p’ ’e tterre cchiù stramane e cchiù luntane,
e triunfasse ’a Pace, ’o Bbene, ’Ammore,
pecché p’ ’a vita songo cchiù d’ ’o ppane.

E allora se cantassero ’e ccanzone
cu vero sentimento e fantasia
e ’a gente ’e tutt’ ’o munno cu passione,
campasse ntenneruta e in armunia!

Chesto vurria p’ ’o munno sano sano!
chesto vurria p’ ’a gente ’e copp’ ’a terra!
ca mpace e libertà, c’ ’o core mmano,
avria pe sempe alluntanata ’a guerra.




Nessun commento:

Posta un commento