Balcone cu 'e llenzole

 

quanno s’affaccia nenna, sponta ’o sole

BALCONE CU ’E LLENZOLE

di Claudio Pennino


Chi vo vedé â matina schiarà iuorno,
guardasse ’stu balcone cu ’e llenzole;
ce sta na rampicante tuorno tuorno,
quanno s’affaccia nenna, sponta ’o sole.

Cchiù ghianca d’ ’e llenzole tene ’a faccia,
me tene mente e pare ch’amminaccia;
’e ddoie manelle so’ palomme d’oro...
quanno nzerr’ ’o balcone io me ne moro.


da Villanelle, 2016