'E passarielle

 

So’ ppassarielle e ccórreno

’E PASSARIELLE

di Claudio Pennino

So’ ppassarielle e ccórreno
d’ ’e nive cchiù lluntane,
quanno pe tterra avvìstano
na mullechella ’e pane.

S’accostano ’e cchiù ggiùvene
facenno nu ciù-ciù,
tanto ca mm’arricòrdano
ll’anne d’ ’a ggiuventù.

Po’, appriesso, secutànnose,
ne veneno tant’ate,
ca quanno so’ nu cuófano
nun l’aggio cchiù ccuntate.

«Comme ve mmirio, pàssare,
ca libbere vulate,
’a do’ venite e, a ll’ùrdemo,
diciteme: addó iate?»

Si ’a mano provo a stènnere
pe n’afferrà quaccuno,
mparanza se ne vòlano
e nun resta nisciuno.

E ppassarielle pàreno
ll’anne d’ ’a meglia età,
nun se fa a ttiempo a còglierle
ca so’ vvulate già.


(da Primma ca scura notte, 2009)