Dduie core

 

DDUIE CORE

di Claudio Pennino



M’hê lassato ’o core tuio
addó porto ’o fazzuletto,
quanno metto ’a mana mpietto
sento ’e fà: « Tu-tù, Tu-tù… ».

Dint’ ’o scuro sento ’e core
ca so’ dduie ma ne pare uno…
nun ’o ppò capì nisciuno
comm’è bello ’stu « Tu-tù... ».

Quanno ’e vvote ’o mio se ferma,
io nun smaledico ’a sciorte,
nun me fa paura ’a morte,
pecché ’o core fa: « Tu-tù... ».

Songo muorto? songo vivo?,            
faccio n’atu tentativo:
mpietto ’o core fa: « Tu-tù... »?
E so’ ccerto ca si’ tu!


(da Acqua salata, 2019)