Che fosse...

 

’A rena se scurdasse che so’ ll’onne

CHE FOSSE...

di Claudio Pennino


Che fosse chesta vita senz’ ’e te,
e, senz’ ’e te, dimme, che fosse ’o sole?
Che senz’avess’ ’a notte nera e ffuta,
e ’o iuorno appriesso, che schiarasse a ffà?

Ll’aucielle, ca mo volano p’ ’o cielo,
appucundrute stesseno p’ ’e ffronne.
’E sciure nun schiuppasseno â matina,
pecché ’a matina nun ce stisse tu.

’A rena se scurdasse che so’ ll’onne,
e ’o mare se quagliasse una vutata;
’e vvarche nun ascesseno d’ ’o puorto,
ca pure ’o viento nun sciusciasse cchiù.

Tutt’ ’e ffuntane d’acqua trasparente,
’a sete nun putesseno levà;
’o munno, perzo, trattenesse ’o sciato:
’o tiempo... se fermasse a t’aspettà.



(da Acqua salata, 2019)